Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Minime vero, inquit ille, consentit. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Duo Reges: constructio interrete.

Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.
Suo genere perveniant ad extremum;
Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.
Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.

Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum.

Magna laus.: Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.
Bork: At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.
Certe non potest.: Minime vero, inquit ille, consentit.
Quis negat?: Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.
Bork: Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Cognitis autem rerum finibus, cum intellegitur, quid sit et
bonorum extremum et malorum, inventa vitae via est
conformatioque omnium officiorum, cum quaeritur, quo quodque
referatur;

Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.
Maximeque eos videre possumus res gestas audire et legere velle, qui a spe gerendi absunt confecti senectute.
Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;
Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.

Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Minime vero istorum quidem, inquit. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.